Co to jest Złote Runo:
Nazwą Złote Runo określa się insygnia przyznawane przez zakon rycerski i dynastyczny, założony około 1430 roku przez księcia Burgundii Filipa III, zwanego „Filipem Dobrym”, z okazji jego małżeństwa z infantką Izabelą Portugalską. To zarządzenie obowiązuje do dziś.
W przeciwieństwie do innych odznaczeń, ten order jest przyznawany przez Dom Habsburgów-Borbonów, a nie przez państwo. Posiada dwa oddziały: jeden hiszpański i jeden austriacki. Kolejną różnicą jest to, że insygnia te muszą być zwrócone do domu Burbonów po śmierci odbiorcy, co stanowi zobowiązanie moralne.
Order Złotego Runa jest wyrazem uznania dla honorowości jego odbiorców. Nie nadaje on żadnego tytułu szlacheckiego, ani nie otrzymuje żadnych nagród finansowych. Jest to więc odznaczenie honorowe, które honoruje dobre zachowanie i praktykowanie ideałów Orderu przez jego odbiorcę.
Podczas gdy inne rozróżnienia rozróżniają stopnie ważności, Złote Runo przypisuje tylko jedną kategorię, zwaną rycerzem kołnierza , więc nie ma rozróżnienia stopni.
Powiązane znaczenia:
Chociaż ze względów historycznych większość laureatów stanowili mężczyźni, dzisiaj jest już w sumie 5 kobiet, które otrzymały to wyróżnienie.
Słowo toison pochodzi z języka francuskiego i dosłownie tłumaczy się jako „runo”, termin, który odnosi się do wełny strzyżonej z barana i owcy lub skóry garbowanej z ich wełny (zalea).
Patrz również Uznanie.
Wzór i symbolika insygniów Złotego Runa
insygniami Złotego Runa jest naszyjnik ze złota, najszlachetniejszego z metali. Na tym naszyjniku przedstawione są różne symbole.
Najbardziej oczywistym symbolem jest złote runo , które zwisa z kołnierza. Jest to podwójne odniesienie. Z jednej strony Brugia, miasto, w którym powstał zakon, miała ważną gospodarkę wełnianą. Z drugiej strony, nawiązuje do legendy o Jasonie i Argonautach, którzy pomogli mu w jego misji. W ten sposób legenda ta posłużyła do ustanowienia paralelizmu pomiędzy królem Filipem III i jego „pomocnikami”, zasługującymi na ten order.
Ogniwa naszyjnika są utworzone przez literę B podwójną lub lustrzaną, w aluzji do domu Burgundii.
Przenikające się płomienie przywołują jednocześnie ogień Prometeusza, wojnę i napis, który można przeczytać na dewizie książęcej, która brzmi: „Zranić, zanim zobaczy się płomień”, po łacinie ” Ante ferit quam flamma micet „.
