Co to jest poezja liryczna:
Poezja liryczna jest gatunkiem literackim skomponowanym w wierszu, który charakteryzuje się jako jedna z najgłębszych form wyrażania uczuć i refleksji głosu poetyckiego.
Poezja liryczna, w tym sensie, jest gatunkiem bardzo oddanym do wyrażania subiektywności jednostki : uczucia, emocje, myśli, refleksje i pomysły autora znajdują w niej idealny format dla ich wyrażenia, zazwyczaj abstrakcyjny lub konceptualny. W tym sensie różni się on od innych podgatunków, takich jak dramatyczny, bardziej dialogowy, czy epicki, bardziej narracyjny.
Poezja liryczna wykorzystuje wszystkie rodzaje środków literackich; obrazy, symbole, figury retoryczne, jak również reguły tradycyjnej metryki, do której może się dostosować lub nie pod względem strof, wersów, rymów i rytmu.
Poezja liryczna narodziła się w starożytnej Grecji. Pierwotnie była to poetycka kompozycja, która miała być recytowana przy akompaniamencie liry , stąd jej nazwa.
Powiązane znaczenia:
Grecy uważali lirę za boski instrument stworzony przez Hermesa lub, według innych wersji, przez Polihymnię i według mitologii grała na niej Erato, która była muzą poezji.
Jednak dopiero w XV wieku zaczęto używać terminu liryka, aby odróżnić poezję śpiewaną od dramatycznej (teatr) lub narracyjnej (epika).
Do poetów lirycznych starożytności należeli Alceo z Mytilene, Sappho, Anacreon lub Pindar. Ale są też nowsi poeci liryczni, jak na przykład latynoamerykański Rubén Darío.
Jednak obecnie pod nazwą poezji w ogóle zaczęto określać to, co dawniej nazywano liryką.
Patrz również
- Poezja.
- Epic.
- Dramat.
Cechy charakterystyczne liryki
Wśród najistotniejszych cech, które wyróżniają lirykę, możemy wymienić następujące:
- Jest subiektywny, introspektywny, intymny.
- To nie opowiada historii.
- Wykorzystuje wiele obrazów i elementów symbolicznych.
- To jest krótkie, dlatego gęste.
- Mogą one (lub nie) odpowiadać regułom metryki.
(tixagag_4) Posiada zestaw charakterystycznych cech, zwanych estetyką.
