Co to jest nestorianizm:
Znany jest jako Nestorianizm do sekciarskiej doktryny Nestoriusza, który rozróżnia w Chrystusie dwie osoby : jedną boską i jedną ludzką, tak że są one niezależne, ale zjednoczone w Chrystusie, jako człowiek i Bóg. Z drugiej strony, doktryna ta postrzega Dziewicę Maryję nie jako matkę Boga, ale po prostu jako matkę Chrystusa.
Doktryna nestorianizmu została zaproponowana przez urodzonego w Syrii mnicha Nestoriusza, biskupa Konstantynopola, i była przeciwstawiana przez ważnych biskupów, takich jak św. Cyryl z Aleksandrii. Tak jak potępił go również Sobór Efeski w 431 roku, w którym ustalił, co następuje:
- Dwie natury, boska i ludzka, były w Jezusie Chrystusie, stanowiąc tylko jedną osobę, która połączyła w sobie nie tylko atrybuty boskości, ale także człowieczeństwa.
Dziewica Maria, jako matka człowieka, ma prawo być nazywana matką Boga, będąc matką osoby boskiej.
Z drugiej strony, termin nestorianin określa wyznawców heretyckiej sekty, utworzonej pod koniec V wieku przez Nestoriusza, rozprzestrzenionej w średniowieczu w dużej części Azji.
Nestorianizm charakteryzuje się kultem obrazów, dopuszcza tylko krzyż i wizerunki Chrystusa, w sakramentach, potępia spowiedź uszną, zaprzecza istnieniu czyśćca.
Obecnie Nestorianie w zdecydowanej większości mieszkają w Syrii, Iraku i Iranie. Podobnie kościoły nestoriańskie można znaleźć w Indiach, Iraku, Iranie, Chinach, Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Odnośnie poprzedniego punktu, od 1976 roku zachowało się dwóch patriarchów: Asyryjski Kościół Wschodu w Illinois, USA; oraz Starożytny Kościół Wschodu w Iraku.
Nestorianizm i monofizytyzm
Monofizytyzm powstał jako reakcja na nestorianizm, ponieważ nestorianizm uważa, że w osobie Chrystusa jest tylko jedna natura: natura boska, a nie ludzka.
Monofizytyzm został rozwinięty przez mnicha Eutychesa między V a VI wiekiem. Doktryna ta została również potępiona na IV Soborze Ekumenicznym, który odbył się w Chalcedonie w 451 roku, ale mimo to znalazła poparcie w Syrii, Armenii, a szczególnie wśród koptyjskich chrześcijan w Egipcie, gdzie do dziś praktykują tę doktrynę pod uporządkowaną strukturą w Kościołach ormiańskim i koptyjskim.
Nestorianizm i monoteletyzm
Monoteletyzm to doktryna religijna zaproponowana przez patriarchę Sergiusza z Konstantynopola, która przyznawała istnienie w Chrystusie dwóch natur: boskiej i ludzkiej oraz jednej woli, w celu znalezienia środka pomiędzy monofizytyzmem a chrześcijańską ortodoksją.
Mimo wsparcia, jakie początkowo otrzymał, monoteletyzm został potępiony przez Trzeci Sobór Konstantynopolitański (680), który potwierdził „dwie naturalne wole i dwie naturalne czynności, bez podziału, bez komutacji, bez rozdzielenia, bez pomieszania.”
Nestorianizm i arianizm
Arianizm to zbiór doktryn chrześcijańskich, ustalony przez Ariusza, który utrzymywał, że Jezus był istotą wcieloną w Jezusa, posiadającą boskie atrybuty, ale nie był Bogiem samym w sobie, na podstawie niemożliwości zbawienia na krzyżu.
Arianizm został potępiony jako herezja na pierwszym soborze w Nicei (325) i został ostatecznie uznany za heretycki na pierwszym soborze w Konstantynopolu (381).