Czym jest imitacja:
Naśladownictwo to kopiowanie lub odtwarzanie czegoś już istniejącego .
Imitacja przedmiotu jest generalnie kojarzona z plagiatem, podróbką lub piractwem, gdy oryginalne produkty posiadają własność intelektualną, a ich imitacja lub kopiowanie w celach komercyjnych jest prawnie karalne.
Imitacja przedmiotu może odnosić się również do próby odtworzenia produktu za pomocą innego rodzaju materiału, np. imitacja kamieni szlachetnych lub skór zwierzęcych, które są również nazywane syntetycznymi.
Naśladowanie u ludzi uważane jest za jedno z pierwszych narzędzi uczenia się. W miarę dorastania człowiek rozwija swoją własną osobowość, bez potrzeby naśladowania.
Powiązane znaczenia:
Patrz również Nauka.
Rodzaje naśladownictwa
W psychologii edukacyjnej naśladownictwo jest uważane za instynkt, który wszystkie żywe istoty posiadają, aby przetrwać. U ludzi naśladownictwo przejawia się w zachowaniach społecznych, które pomagają nam w tworzeniu więzi i integracji w grupie.
Patrz również Psychologia wychowawcza.
Naśladowanie, zwane również zachowaniem lustrzanym, jest techniką adaptacyjną, której uczymy się od urodzenia. Naśladownictwo u dzieci rozróżnia się w następujących rodzajach:
- Naśladowanie ruchów twarzy : odnosi się do wyrazów twarzy, które są związane z empatią, jak na przykład zarażenie aktem ziewania.
- Mimikra głosowa : dotyczy sposobów mówienia i tonów głosu.
- Naśladowanie ruchów ciała : obejmuje na przykład gesty lub sposób chodzenia. Naśladowanie czynności na przedmiotach : Ta kategoria odnosi się do nauki czynności, które wymagają użycia przedmiotów, na przykład sposobów podnoszenia noża i widelca do jedzenia lub sposobów podnoszenia ołówka do pisania.
Patrz również Emulacja.
Artystyczne naśladownictwo
W filozofii pojęcie naśladownictwa w sztuce było zawsze obecne, chociaż jego przesłanki zmieniały się na przestrzeni dziejów. Greckie słowo mimesis , które oznacza naśladowanie, odnosi się szczególnie do naśladowania w sztuce.
Zarówno Platon, jak i jego uczeń Arystoteles definiowali sztukę jako naśladowanie wewnętrznej rzeczywistości obecnej w naturze, czy to w formie rzeźby, sztuki teatralnej, czy poezji. Arystoteles dodaje, że naśladowanie rzeczywistości w sztuce jest konieczne, ale to od artysty zależy, które istotne cechy podkreśla lub oczernia swoim osobistym akcentem.
Artystyczna imitacja nie jest uważana za kopię, lecz za sposób, w jaki artyście udaje się wiernie uchwycić istotę rzeczywistości.
