Co to jest hiperinflacja:
Hiperinflacja to ogromnie wysoka inflacja , w której ceny rosną szybko i stale, a pieniądz traci swoją realną wartość.
Według amerykańskiego ekonomisty Phillipa D. Cagana, hiperinflacja rozpoczyna się w miesiącu, w którym wzrost cen przekracza 50%, kończy się w miesiącu, w którym wzrost cen spadnie poniżej tego poziomu, a następnie utrzymuje się przez co najmniej rok .
Tak więc, podczas gdy inflacja ogłaszana jest co roku, hiperinflacja uwzględnia krótsze okresy, głównie miesięczne.
Patrz również Inflacja.
Hiperinflacje powstają z reguły jako konsekwencja błędnych kół, w których w każdym nowym cyklu powstaje jeszcze większa inflacja.
Przykładami hiperinflacji były te, które wystąpiły w Niemczech w latach 1921-1923, w Meksyku w latach 1972-1987, w Peru w latach 80-tych i 90-tych, w Argentynie w latach 1989-1990 czy w Wenezueli w latach 2015-2016.
Patrz również deflacja i dewaluacja.
Przyczyny i skutki hiperinflacji
Hiperinflacja występuje z kilku przyczyn, główną z nich jest zwiększenie podaży pieniądza papierowego decyzją banku centralnego kraju w celu sfinansowania wydatków publicznych .
Ten wzrost podaży pieniądza, który nie jest poparty wzrostem gospodarczym, tzn. produkcją dóbr i usług, wytwarza nierównowagę między podażą a popytem.
Waluta zaczyna więc tracić swoją realną wartość, co pociąga za sobą utratę zaufania do pieniądza ze strony ludności.
Obywatele, obawiając się gwałtownej dewaluacji pieniądza, nie chcą trzymać go w ręku, nadzwyczajnie podnosząc poziom konsumpcji i nabywając aktywa niepieniężne, aby zachować swoje bogactwo, lub zamieniając je na bardziej stabilne waluty obce.
Głównymi skutkami hiperinflacji jest szybka utrata siły nabywczej przez ludność, zniechęcenie do oszczędzania i inwestowania w tej walucie oraz ucieczka kapitału z kraju, co jest skutkiem głębokiej depresji gospodarczej.