Czym jest filozofia współczesna:
Filozofia współczesna to ta, która obejmuje prądy filozoficzne, które powstały między końcem XIX wieku i początkiem XX wieku, aż do dnia dzisiejszego .
Nurty te charakteryzują się poszukiwaniem odpowiedzi na szereg społecznych, politycznych i gospodarczych problemów .
Filozofii współczesnej nie należy mylić z filozofią nowożytną, ponieważ ta ostatnia powstała na etapie przed XIX wiekiem, a to odróżnia ją od filozofii współczesnej, której centralnym tematem badań i analiz jest człowiek i rozum.
Do poprzedników współczesnej filozofii należą między innymi Immanuel Kant (niemiecki idealizm), Aguste Comte (pozytywizm), Karol Marks i Friedrich Engels (materializm dialektyczny).
Powiązane znaczenia:
Prądy filozoficzne, które pojawiły się w tym okresie zwanym filozofią współczesną, powstały pośród ważnych wydarzeń historycznych i ich społecznych konsekwencji, wśród których można wymienić dwie wojny światowe.
Dlatego też współczesna filozofia stara się odpowiedzieć w dużej mierze na różnorodne pytania dotyczące kwestii społecznych i działań, które człowiek musi podjąć, aby osiągnąć wspólne dobro.
W rzeczywistości współcześni filozofowie zajmowali się instytucjonalizacją swoich prądów filozoficznych, w taki sposób, że ich studia były w zasięgu każdego, aby pogłębić ich znaczenie i analizę.
Podobnie we współczesnej filozofii można wyróżnić dwa główne podejścia: filozofię analityczną i filozofię kontynentalną, z których wywodzą się inne gałęzie filozoficzne.
Patrz również Filozofia współczesna.
Główne nurty współczesnej filozofii
Poniżej przedstawione są nurty, które wyłoniły się z dwóch głównych podejść do współczesnej filozofii, którymi są filozofia analityczna i filozofia kontynentalna.
Filozofia analityczna
Filozofia analityczna rozwinęła się na początku XX wieku po pracach i analizach dokonanych przez wybitnych filozofów, takich jak Bertrand Russell, George Edward Moore, Ludwig Wittgenstein, Karl Popper, Gottlob Frege, kilku członków Koła Wiedeńskiego, Saul Kripke, Donald Davidson, między innymi.
Duża część tych filozofów wykonywała swoje prace na uniwersytetach, dlatego posiadali oni rozległą wiedzę akademicką. Jednak już wcześniej, w XVIII i XIX wieku, wielu filozofów ugruntowało swoje pozycje poza akademią.
Filozofia analityczna została w dużej mierze wymyślona przez anglosaskich filozofów między innymi w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Australii i Nowej Zelandii.
Ta gałąź filozoficzna charakteryzowała się tym, że skupiała się przede wszystkim na analizie języka i wiedzy poprzez logiczne rozwinięcie i jego uzasadnienie. Z tego powodu filozofia analityczna zaowocowała badaniami naukowymi.
Wykazuje również sprzeciw wobec idealizmu, dialektyki i różnych stanowisk filozofii kontynentalnej. Jest on nawet sceptyczny wobec metafizyki.
W XX wieku pojawiły się nowe prądy filozoficzne wywodzące się z filozofii analitycznej, takie jak:
- Pozytywizm logiczny: znany również jako logiczny empiryzm jest gałęzią filozofii, która przyjmuje ludzkie doświadczenia jako odpowiedzialne za powstawanie idei i wiedzy.
- Filozofia języka: gałąź filozofii, która bada język, w szczególności, czym jest znaczenie, użycie języka i jego interpretacja.
- Filozofia umysłu: gałąź filozofii, która bada umysł i jest związana z epistemologią. Epistemologia: dział filozofii, który bada metody i ważność wiedzy naukowej.
Filozofia kontynentalna
Filozofia kontynentalna składa się z przeciwstawnych do filozofii analitycznej gałęzi filozofii, które powstały w Europie kontynentalnej między XIX a XX wiekiem.
Filozofia kontynentalna charakteryzuje się tym, że jest spekulatywna, odrzuca scjentyzm, brak jej analizy i w pewnym stopniu kontynuuje postulaty Immanuela Kanta.
Do jej głównych myślicieli należą między innymi Edmund Husserl, Jean Paul Sartre, Martin Heidegger, Michael Foucault, Albert Camus, Jacques Derrida, Giles Deleuze, Theodor Adorno, Max Horkheimer, Claude Lévi-Strauss.
Niektóre z gałęzi filozoficznych, które należą do filozofii kontynentalnej to:
- Fenomenologia: idealistyczny nurt filozoficzny, który bada i opisuje zjawiska świadomości tak, jak one występują.
Egzystencjalizm: nurt filozoficzny, który zajmuje się udzieleniem odpowiedzi na podstawowe problemy człowieka.
Strukturalizm: podejście filozoficzne, które koncentruje się na analizie języka, kultury i społeczeństwa.
Hermeneutyka: gałąź filozofii, która zajmuje się zrozumieniem wydarzeń ludzkich poprzez uwzględnienie kontekstu, w którym one występują. Można ją również rozumieć jako teorię prawdy, według filozofa Hansa-Georga Gadamera.Patrz również Filozofia.
