Znaczenie Epistemologia (Co to jest, Pojęcie i Definicja) – Znaczenia
Co to jest epistemologia:
Epistemologia jest gałęzią filozofii zajmującą się badaniem natury, pochodzenia i ważności wiedzy .
Słowo epistemologia składa się z greckich słów ἐπιστήμη (epistéme), co oznacza „wiedza” i λόγος (lógos), co tłumaczy się jako „badanie” lub „nauka”.
W tym sensie epistemologia bada podstawy i metody wiedzy naukowej . W tym celu bierze pod uwagę czynniki historyczne, społeczne i psychologiczne, aby określić proces konstruowania wiedzy, jej uzasadnienie i prawdziwość.
Dlatego epistemologia stara się odpowiedzieć na takie pytania jak: czym jest wiedza, czy wywodzi się ona z rozumu czy z doświadczenia, jak stwierdzamy, że to, co zrozumieliśmy, jest w istocie prawdą, co osiągamy dzięki tej prawdzie i do czego dążymy?
Z tego powodu epistemologia jest dyscypliną, która jest zazwyczaj stosowana w naukach ścisłych w celu ustalenia stopnia pewności wiedzy naukowej w jej różnych dziedzinach.W ten sposób epistemologia może być również uważana za część filozofii nauki.
Patrz również Wiedza naukowa.
Epistemologia generuje ponadto dwa stanowiska, empirystę , który mówi, że wiedza powinna opierać się na doświadczeniu, czyli na tym, co zostało poznane w życiu, oraz stanowisko racjonalisty , który twierdzi, że źródłem wiedzy jest rozum, a nie doświadczenie.
Z drugiej strony epistemologia, z punktu widzenia filozofii, może odnosić się również do teorii wiedzy lub gnoseologii.
W tym sensie odnosiłoby się to do nauki o wiedzy i myśli w ogóle. Istnieją jednak autorzy, którzy wolą odróżniać epistemologię, która skupia się przede wszystkim na wiedzy naukowej, od gnoseologii.
Patrz również Gnoseologia.
Historia epistemologii
Epistemologia pojawiła się w starożytnej Grecji wraz z filozofami takimi jak Platon, którzy przeciwstawili pojęcie wiary lub opinii pojęciu wiedzy.
Tak więc, podczas gdy opinia jest subiektywnym punktem widzenia, bez rygoru i podstaw, wiedza jest prawdziwym i uzasadnionym przekonaniem, które zostało uzyskane po rygorystycznym procesie weryfikacji i zatwierdzenia.
Jednak dopiero w renesansie termin epistemologia zaczął się rozwijać jako taki, kiedy wielcy myśliciele, tacy jak między innymi Galileo Galilei, Johannes Kepler, René Descartes, Isaac Newton, John Locke czy Immanuel Kant, poświęcili się analizie zjawisk naukowych i ich prawdziwości.
Później, w XX wieku, pojawiły się ważne szkoły epistemologii, takie jak logiczny neopozytywizm i krytyczny racjonalizm. Bertrand Russell i Ludwig Wittgenstein wywarli wpływ na Koło Wiedeńskie, dając początek pierwszej szkole epistemologicznej.
Patrz również Obiektywność.
Epistemologia genetyczna
Epistemologia genetyczna jest teorią, która utrzymuje, że zarówno wiedza jak i inteligencja są zjawiskami adaptacyjnymi organizmu ludzkiego do jego środowiska .
Jako taka, epistemologia genetyczna jest teorią stworzoną przez psychologa i filozofa Jeana Piageta z syntezy dwóch poprzednich teorii: aprioryzmu i empiryzmu.
Dla autora wiedza nie jest czymś wrodzonym w jednostce, co potwierdza aprioryzm, tak samo jak nie jest czymś, co osiąga się tylko poprzez obserwację otoczenia, jak twierdzi empiryzm.
Dlatego dla Piageta wiedza powstaje dzięki interakcji jednostki z otoczeniem, zgodnie ze strukturami, które są częścią jednostki.
Epistemologia prawna
Epistemologia prawnicza jest dziedziną filozofii prawa, która bada i analizuje metody i procedury intelektualne stosowane przez prawników do identyfikacji, interpretacji, integracji i stosowania normy prawnej.
W tym sensie jest to dziedzina, która jest związana z analizą i zrozumieniem czynników, które decydują o powstaniu Prawa i która ma za jeden ze swoich celów próbę zdefiniowania jego przedmiotu.
Epistemologia prawna podchodzi do człowieka jako do istoty wyjątkowej, która prezentuje różne sposoby myślenia, działania i reagowania, w związku z czym prawo może mieć kilka interpretacji.
Jednymi z najważniejszych epistemologii prawniczych w historii są prawo naturalne i pozytywizm prawniczy.
