Co to jest depresja gospodarcza:
Depresja gospodarcza to utrzymujący się przez dłuższy czas spadek w gospodarce kraju lub regionu, który może trwać trzy lata lub dłużej.
Depresje gospodarcze charakteryzują się malejącą produkcją, spadkiem konsumpcji i inwestycji, znacznym spadkiem produktu krajowego brutto (PKB), spadkiem płac, dewaluacją waluty i rosnącym bezrobociem. Wszystkiemu temu towarzyszyło zamykanie i bankructwo firm i banków.
Okresy uważane za depresje wiążą się ze znacznym spadkiem siły nabywczej ludności, co ma negatywny wpływ na konsumpcję, ponieważ spadek popytu zazwyczaj pociąga za sobą również spadek wynagrodzeń ludzi i inwestycji.
Powiązane znaczenia:
W czasie depresji gospodarczej gospodarka dotkniętego nią kraju lub regionu przeżywa poważne trudności finansowe, które dotykają zarówno banki i przedsiębiorstwa, jak i osoby prywatne i rodziny, co przekłada się na wielką deprywację społeczną.
Patrz również kryzys gospodarczy.
Depresja gospodarcza i recesja
Zarówno depresja jak i recesja oznaczają spadek gospodarki, odzwierciedlony w produkcie krajowym brutto, który wykazuje ujemny wzrost. Jednak recesja to normalne i tymczasowe spowolnienie cyklu gospodarczego, trwające co najmniej dwa kwartały, podczas gdy depresja to recesja, która przedłuża się w czasie.
Patrz również recesja.
Depresja gospodarcza 1929 roku
Kryzys gospodarczy z 1929 r., znany również jako Wielki Kryzys, był ciężkim kryzysem finansowym, który nastąpił po krachu z 1929 r. Dotknął on głównie kraje zachodnie, przede wszystkim Stany Zjednoczone. Kryzys trwał od 1929 do 1933 roku, lata, w których dochód narodowy, wpływy z podatków, sprzedaż i zyski spadły, a bezrobocie osiągnęło 25%.
Depresja gospodarcza 2008
Depresja gospodarcza z 2008 roku jest jak dotąd ostatnią wielką depresją. Zaczęło się w Stanach Zjednoczonych i dotknęło prawie cały świat. Niepowodzenia w regulacji gospodarki, przestępstwa finansowe, kryzys kredytowy i hipoteczny były niektórymi z przyczyn tego kryzysu.
