Co to jest nomenklatura chemiczna?
Nomenklatura chemiczna to system reguł, który pozwala nam nazywać różne związki chemiczne według rodzaju i liczby pierwiastków, które je tworzą. Nomenklatura umożliwia identyfikację, klasyfikację i porządkowanie związków chemicznych.
Celem nomenklatury chemicznej jest przyporządkowanie substancjom chemicznym nazw i wzorów, zwanych również deskryptorami, tak aby były one łatwo rozpoznawalne i aby można było utrwalić konwencję.
W ramach nomenklatury chemicznej można wyróżnić dwie główne grupy związków:
Powiązane znaczenia:
- Związki organiczne , odnoszące się do tych z obecnością węgla połączonego z cząsteczkami wodoru, tlenu, siarki, azotu, boru i niektórych fluorowców;
Związki nieorganiczne , które odnoszą się do całego wszechświata związków chemicznych, które nie zawierają cząsteczek węgla.
Główną instytucją odpowiedzialną za regulowanie lub ustanawianie konwencji jest Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej lub IUPAC ( Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej ).
Rodzaje nomenklatury chemicznej
Istnieją trzy systemy nomenklatury chemicznej:
- Tradycyjny, funkcjonalny lub klasyczny system nomenklatury.
- Systematyczny lub stechiometryczny system nomenklatury.
- System nomenklatury zapasów.
W zależności od stosowanego systemu nomenklatury, ten sam związek może być nazywany różnymi nazwami. Na przykład SnO2 może być nazywany dwutlenkiem cyny (nomenklatura tradycyjna), tlenkiem cyny(IV) (nomenklatura Stock) i tlenkiem cyny (nomenklatura stechiometryczna).
Funkcjonalny lub klasyczny lub tradycyjny system nazewnictwa
Substancje chemiczne są klasyfikowane według różnych wartości, które posiadają. Są one przedstawiane werbalnie za pomocą przedrostków i przyrostków.
Nr. Val.Przedrostki i przyrostkiPrzykłady1Używa się łącznika „de” lub przyrostka -icoK2O, tlenek potasu lub tlenek potasu2.
-oso (minor valence);
-ico (major valence)
FeO, tlenek żelaza
Fe2O3, tlenek żelaza
3
hypo + rzeczownik + niedźwiedź (mniejsza walencja)
-oso (wartość pośrednia)
-ico (major val.)
SO, tlenek siarki
SO2, tlenek siarki
SO3, tlenek siarki
4
czkawka + imię + niedźwiedź (najmniejsza wartość)
-bear (najmniejsza wartość)
-ico (wartość pośrednia)
per + rzeczownik + ico (duża wartość)
Cl2O, tlenek podchlorynu
Cl2O3, tlenek chloru
Cl2O5, tlenek chloru
Cl2O7, tlenek nadchlorowy
System nomenklatury stechiometrycznej lub systematycznej
Jest to obecnie najbardziej rozpowszechnione i uznane przez IUPAC. Nazywa substancje za pomocą greckich przedrostków liczbowych. Wskazują one na atomowość (liczbę atomów) obecnych w molekułach. Formuła nazewnictwa związków chemicznych może być podsumowana w następujący sposób: rodzajowa nazwa przedrostkowa + specyficzna nazwa przedrostkowa. Dla orientacji możemy spojrzeć na poniższą tabelę.
Att. no. CPrefixExamples1met- lub mono-
CH4, metan;
CO, tlenek węgla
2et- lub di-CO2, dwutlenek węgla3prop- lub tri
C3H8, propan
CrBr3, trójbromek chromu
4but- lub tetra-
C4H10, butan
Cl4C, czterochlorek węgla
5penta-
C5H12, pentan
N2O5, pięciotlenek dinitrogenu
6hexa-C6H14, heksan7hepta-
C7H16, heptan
Cl2O7, dwuchloroheptoxid
8octa-C8H18, oktan9non-, nona- lub eneá-C9H20, nonan10deca-C10H22 , dekan
System nomenklatury zapasów
IUPAC promuje obecnie standaryzację tej metody zamiast metody z sufiksami, ponieważ w niektórych językach są one trudne. Wybrany system nazywa się Stock. Jego nazwa pochodzi od nazwiska jego twórcy, niemieckiego chemika Alfreda Stocka (1876-1946).
System Stock dodaje na końcu pierwiastka cyfry rzymskie, aby wskazać walencję atomów. To znaczy, że cyfry rzymskie wskazują stan utlenienia każdego z pierwiastków, które mogą być obecne w substancji chemicznej. Powinny one być umieszczone na końcu nazwy substancji i w nawiasie.
Na przykład:
Nomenklatura2H2S, Siarkowodór (II)2FeO, Tlenek żelaza (II)2Mg(Br)2: Bromek magnezu (II)4SO3, Tlenek siarki (IV)
Patrz również:
- Związki organiczne
- Związki nieorganiczne
- Chemia organiczna
Chemia nieorganiczna
