Powiedzenie „Kto nie słucha rad, ten się nie starzeje” ostrzega po pierwsze, że człowiek bez pokory, aby rozważyć radę kogoś rozsądnego, naraża się na niepowodzenie swojego celu , niezależnie od jego zakresu. Po drugie, uczy, że mądrze jest umieć słuchać, a to gwarantuje dobry rozwój życia. Istnieją odmiany tego przysłowia, jak na przykład: „Kto nie słucha rad, ten się nie starzeje”.
Jest używany jako ostrzeżenie dla tych, którzy są aroganccy lub nie interesują się radami innych. Dlatego zazwyczaj następuje to po akcie doradztwa, a rzadko przed. Ten, kto udziela rad, rozumie, że człowiek działa przeciwko własnemu dobru i jest w stanie przewidzieć, że jego zachowanie nie przyniesie mu dobrych rezultatów. Dlatego, widząc upór doradcy, namawia go do zastanowienia się nad swoją przyszłością.
W tym powiedzeniu zawartych jest kilka pozytywnych wartości. Przede wszystkim powiedzenie to ceni sobie doświadczenie doradcy, który już przeżył podobne sytuacje i przezwyciężył je lub wyciągnął z nich wnioski.
Kolejną wartością, którą stara się promować jest pokora, która przejawia się w gotowości do słuchania, oceny otrzymanych rad i w razie potrzeby zastosowania ich w praktyce. Na koniec przysłowie buduje z tego zasady mądrości, której symbolicznym obrazem jest starość, „starzenie się”.
Musimy pamiętać, że w czasach starożytnych starzy ludzie byli uważani za mądrych, ponieważ średnia długość życia była bardzo krótka. Uważano, że osiągnięcie starości jest oznaką tego, że wie się, jak żyć, zarówno pod względem zgromadzonego doświadczenia, jak i pod względem duchowym i fizycznym.
W ten sposób powiedzenie to nie tylko wskazuje w kierunku przedłużenia życia i osiągnięcia sukcesu, ale jest symbolicznym obrazem, że tylko przez słuchanie można stać się mądrym. Mądrość zatem łączy w sobie elementy zawarte w tym powiedzeniu: pokorę i gotowość do słuchania.
Patrz również Nadie escarmienta en cabeza ajena.