ELN oznacza Ejército de Liberación Nacional , która jest kolumbijską organizacją partyzancką o ideologii marksistowsko-leninowskiej, zwolennikiem rewolucji kubańskiej . Od 1964 roku, roku założenia, bierze udział w konflikcie zbrojnym w Kolumbii.
ELN jest grupą powstańczą, która używa walki zbrojnej jako instrumentu walki i potępia system – kolumbijską demokrację, globalny kapitalizm – który uważa za niesprawiedliwy i wyzyskujący.
ELN, jak również inne radykalne lewicowe grupy wywrotowe, takie jak FARC lub M-19 , powstały jako konsekwencja sytuacji przemocy politycznej w Kolumbii , , rozpętany po zabójstwie w 1948 roku liberalnego przywódcy politycznego Jorge Eliécer Gaitán, który doprowadził do wybuchu społecznego znanego jako Bogotazo .
Od tego momentu zaczęły powstawać formacje partyzanckie o tendencjach lewicowych, aż do ich uformowania w latach 60-tych, przy wsparciu Kuby i ZSRR.
W latach 70-tych i 80-tych ELN spopularyzowała również, dzięki partyzanckiemu księdzu Camilo Torresowi Restrepo, teologię wyzwolenia , reinterpretację doktryny katolickiej w ramach ideologii marksistowskiej, która zyskała jej wielu zwolenników wśród katolików o tendencjach socjalistycznych.
Patrz również marksizm.
ELN jest silnie obecny między innymi w departamentach Norte de Santander, Arauca, Cesar, Bolivar, Boyacá, Casanare, Tolima, Santander, Antioquia, Cauca, Nariño.
Jest uważana za grupę terrorystyczną przez rząd kolumbijski i mocarstwa zachodnie, głównie Stany Zjednoczone i Unię Europejską. Jednak w tym względzie społeczność międzynarodowa jest podzielona, ponieważ są również kraje, które uważają ją za grupę wojowniczą, a nie za ruch terrorystyczny.
Patrz również wojowniczy.
ELN jest jednak oskarżana o popełnienie różnych przestępstw, takich jak zamachy bombowe, porwania, niszczenie własności publicznej, nielegalne wydobycie i podkładanie min lądowych.
Mimo to rząd kolumbijski wielokrotnie w ciągu ostatnich lat próbował nawiązać z partyzantką rozmowy pokojowe , które zakończyłyby konflikt. Te wysiłki przybrały formę rozejmu, ogłoszonego we wrześniu 2017 roku, który będzie trwał do stycznia 2018 roku i może być początkiem drogi do pokoju.
Inne organizacje partyzanckie w historii również nosiły tę samą nazwę i ten sam akronim, jak na przykład Armia Wyzwolenia Narodowego w Kostaryce, Boliwii, Argentynie, Chile i Peru.
